قورباغهها بی اعتنا به وسعت هستی
در کنار باتلاقها،
با دستهای بلندشان، با کثافتها پیمان بستهاند.
به گِلها و کرمها قانع هستند
سوسکها برایشان ترانه میخوانند.
قورباغههای مست
سرشار از شادی و خیال
روی دو پا نشسته
شکسته، شکسته میخوانند
اینجا بهشت ماست.
اینجا بهشت برین است.
علی صفایی حائری
(عین . صاد)